دارد نــــاز « تـــــــــــــــــــــو » را مےڪشد . . .
زنے ڪـہ از "غــــــُـــــــــرور"
خورشـــــید هم بـہ گـرد پایش نمےرسد . . .
وقــتی دیــدم دســت بـه سیــنه ایســتاده ای...
تـــمام ِ راه را بــرای آغــوشـَت دویــده بــودم بــی انــصاف..؟!
باید به قطب بروم
هفتاد کشیش یخی بتراشم
و آن قدر اعتراف کنم
تا از خجالت آب شوند
همین!
چرا نگاه می کنی؟
تنها ندیده ای؟
به من نخند
من هم روزگاری عزیز دل کسی بودم…
چرا با خود چنین کردی؟
اما هیچکس زخم های بزرگ دلم را ندید
تا بگوید:
چرا با تو چنین کردند...
که نخواهد آمد
تو نه در دیروزی و نه در فردایی
ظرف امروز پر از بودن توست
زندگی را دریاب
دو بـــال بـــرایــــم کافــیـــســــت؟
مـــی خواهـــــم به هــــوای تــــو در هــــوای تـــــو اوج بگیــــرم!
منــتــــظــــرم مـــی مــــانـــــــی ؟
اون زمان میگفت نفسمی...
بدون تو نمیتونم...
حالا خودش دستگاه اکسیژن شده واسه بقیه
آنقدر قصه غم انگیز ،میتوانم برایت بگویم ،
که از بغض ، مثل دیوانه ها
به تمام اشک هایم بخندی......!!
فقط برایم از ماندن بگو ...!
آنقدر می توانم برایت از رد پاهای بی خبر بگویم ..!
که کوله بارت را همین حالا برداری ....!
و کنار آخرین قدم هایم
دنبال نشانی از من بگردی........!!